چطور می‌توانیم مثل رونالدو جوان بمانیم؟

همشهری آنلاین – آرش نهاوندی: اخیرا نیز یک استاد فیزیولوژیست برجسته عربستانی، کریستیانو رونالدو، فوق‌ستاره فوتبال جهان را پدیده‌ای نادر توصیف کرده و آمادگی خود را برای انجام یک مطالعه علمی درباره شرایط فیزیکی منحصر به فرد او به نمایندگی از عربستان اعلام کرده است. دکتر محمد علی الاحمدی، استاد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه طیبه می‌گوید: سبک زندگی رونالدو، روشی برای رسیدن به نهایت ظرفیت جسم انسان است و نسبت‌های بدنی او، از جمله ۵۰ درصد توده‌ عضلانی و تنها ۷ درصد چربی بدن، حتی در بین ورزشکاران حرفه‌ای کم نظیر محسوب می‌شود. در زندگی رونالدو جایی برای شانس یا سهل‌انگاری نیست. همه چیز، از تغذیه گرفته تا تمرینات و حتی خواب، با دقت علمی تنظیم شده. [سن بیولوژیکی افراد با ورزش کردن تا ۹ سال جوان‌تر می‌ماند]

اما آیا واقعا می‌توان کریستانو رونالدو بود و سن بیولوژیکی خود را پائین‌تر از سن تقویمی نگهداشت. رونالدو بازیکن کنونی تیم انصر عربستان که سابقه بازی در تیم‌های منچستر یونایتد، رئال مادرید و تیم ملی فوتبال پرتغال را دارد همچنان در سن ۴۰ سالگی به عنوان یک فوروارد قابل اتکا به بازی می‌پردازد. جوان‌تر ماندن رونالدو از سن تقویمی خود اما تبدیل به سوژه روز میان متخصصان علوم ورزشی، ورزش دوستان و ورزشی نویسان شده و بسیاری خود می‌پرسند که آیا می‌توانند مانند او از سن تقویمی خود جوان‌تر ماند.

اینکه فردی مانند کریستیانو رونالدو سن بیولوژیکی جوان‌تر از سن تقویمی خود د اشته باشد، عجیب نیست . به ویژه برای فردی مانند رونالدو که همچنان قوتبال بازی می‌کند و از قواعد سبک زندگی یک فرد ورزشکار چه از نظر تغذیه‌ای و چه از نظر فعالیت بدنی پیروی می‌کند.

اما چگونه چنین چیزی امکان پذیر است؟ امکان دارد کسی سن بیولوژیکی جوان‌تری نسبت به سن تقویمی خود داشته باشد و لزوما نیازی هم نیست که ورزشکار باشد. سن بیولوژیکی به سن سلول‌ها و بافت‌های بدن شما بر اساس عواملی مانند متیلاسیون DNA اشاره دارد، در حالی که سن تقویمی صرفا تعداد سال‌هایی است که از بدو تولد گذشته است. عواملی مانند رژیم غذایی، ورزش، مدیریت استرس و ژنتیک می‌توانند بر سرعت پیر شدن بدن فرد تأثیر بگذارند و به طور بالقوه منجر به سن بیولوژیکی پایین‌تری نسبت به سن تقویمی شوند.

برای بهتر پی بردن به اینکه حفظ جوانی بیولوژیک به چه عواملی بستگی دارد در ابتدا باید تعاریفی از سن بیولوژیک و سن تقویمی به طور جداگانه ارائه کنیم و سپس به عوامل حوان‌تر ماندن از سن تقویمی اشاره کنیم.

سن تقویمی: این یک معیار ساده‌ از تعداد سال‌های زندگی یک فرد است.

سن بیولوژیکی: این معیار پیچیده‌تری است که سلامت کلی و ظرفیت عملکردی بدن فرد را در سطح سلولی منعکس می‌کند.

عوامل مؤثر بر سن بیولوژیکی: چندین انتخاب سبک زندگی می‌توانند بر سن بیولوژیکی تأثیر بگذارند. این موارد عبارتند از:

رژیم غذایی: یک رژیم غذایی متعادل با آنتی‌اکسیدان‌ها و خواص ضدالتهابی می‌تواند به محافظت از سلول‌ها و کاهش سرعت پیری کمک کند.

ورزش: فعالیت بدنی منظم می‌تواند سلامت سلولی و عملکرد کلی را بهبود بخشد.

مدیریت استرس: استرس مزمن می‌تواند پیری را تسریع کند، بنابراین مدیریت استرس از طریق تکنیک‌هایی مانند ذهن‌آگاهی یا مدیتیشن می‌تواند مفید باشد.

خواب: خواب کافی و آرامش‌بخش برای ترمیم و بازسازی سلول بسیار مهم است.

کسی مانند رونالدو که به طور مداوم سبک زندگی سالمی را با رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم و مدیریت موثر استرس حفظ می‌کند، ممکن است بتواند سن بیولوژیکی خود را به طور قابل توجهی کمتر از سن تقویمی‌اش حفظ کند.

عاملی فراتر از سبک زندگی: در حالی که سبک زندگی نقش مهمی ایفا می‌کند، ژنتیک نیز در سرعت پیر شدن فرد نقش دارد.

به طور خلاصه می‌توان به این نکته اشاره کرد که سن بیولوژیکی همیشه با سن تقویمی یکسان نیست و با اتخاذ انتخاب‌های سالم در سبک زندگی و مدیریت عواملی که بر پیری سلولی تأثیر می‌گذارند، می‌توان سن بیولوژیکی پایین‌تری نسبت به سن تقویمی خود داشت.

بیشتر بخوانید:

• فوت و فن سلامتی؛ آیا می‌توان روند پیری را معکوس کرد؟
• ۸ عادت «سالم» که می‌توانند عمرتان را کوتاه کنند !