سیاحت در بناهای تاریخی به جا مانده از عهد قاجار
همشهری آنلاین-مژگان مهرابی: بازدید از این عمارت های قدیمی می تواند ذهن گردشگران را به گذشته دور سوق دهد. یعنی زمانی که شاهزاده های قجری برای خودشان بروبیایی داشتند.
نام مقصد: زورخانه نیروی شادی
نشانی: خیابان مولوی،
قدمت: ۱۰۰ سال
معرفی: زورخانه نیروی شادی فضای بزرگی ندارد، اما بیشتر پهلوان های نامی شهر در این مکان اصول ورزش باستانی را آموخته اند.
جایی برای گره گشایی از نیازمندان
زمان ساخت زورخانه نیروی شادی به سال ۱۳۰۲ برمی گردد. این مکان ورزشی را فردی به نام رضا کاشفی می سازد و ورزش باستانی را در این محله رونق می دهد. تا سال ۱۳۴۹ که رضا کاشفی در قید حیات بود خودش اینجا را اداره می کرد و بعد از فوتش اداره زورخانه به پسرش رسید و حالا نوه این باستانی کار زورخانه را اداره می کند. سنت زیبای گلریزان از ۱۰۰ سال پیش در این مکان مرسوم بوده و همچنان برای رفع مشکلات نیازمندان انجام می شود.
نام مقصد: حوزه علمیه شیخ عبدالحسین
نشانی: بازار تهران، خیابان کبابی ها، خیابان بازار فراش باشی
قدمت: دوره قاجار
معرفی: مدرسه علمیه شیخ عبدالحسین، قدمتی دیرینه دارد و به دلیل معماری منحصر به فردش هم‌اکنون زیرنظر حوزه علمیه تهران فعالیت می‌کند
مدرسه ای برای طلاب
این مسجد و مدرسه را شیخ عبدالحسین تهرانی مشهور به شیخ العراقین به وصیت امیرکبیر در سال ۱۲۷۰ق ساخت. مدرسه علمیه در دوره رضاخان، محل حضور و خوابگاه دانشجویان شد، اما در دهه ۱۳۴۰ش سید هادی خسروشاهی مدیریت مدرسه را به دست گرفت و این مکان را در اختیار طلاب قرار داد. مدرسه شیخ عبدالحسین ۲۰ حجره دارد و حیاط آن به‌سبک مدارس ۴ ایوانی ترتیب ساخته شده است. کاشی‌کاری‌های خشتی هفت‌رنگ سردر مدرسه از آثار هنری قابل‌توجه این مدرسه است.
نام مقصد: خانه انیس الدوله
نشانی: خیابان ولی‌عصر(عج)، بالاتر از چهار راه مولوی، روبروی مهدیه تهران
قدمت: دوره ناصرالدین شاه
معرفی: خانه انیس الدوله، مربوط به همسر سوم ناصرالدین شاه بوده و در حال حاضر به یک مرکز صنفی تغییر کاربری داده است.
ماجراهای عجیب خانه انیس الدوله
خانه انیس الدوله در سال ۱۲۵۸ هجری شمسی در اختیار انیس الدوله قرار گرفت. پس از فوت انیس الدوله، وراث او این بنا را در زمان پهلوی اول به آموزش و پرورش فروختند. پروفسور محمود حسابی یکی از دانش‌آموختگان همین مدرسه بوده است. خانه در سال ۱۳۳۰ به تملک شخصی به نام نادر ابراهیمی درمی‌آید و در ۱۳۵۰ اتحادیه گوشت گوسفندی تهران آن را خریداری کرده و به محل کسب و کار تبدیل می کند. این عمارت در ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۱۰۴۰۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
