ذخایر پدافندی آمریکا در جنگ با ایران مصرف شد
به گزارش همشهری آنلاین، رسانه آمریکایی در مطلبی با اشاره به اظهارات مقامات دفاعی آمریکا، اذعان کرد که ایالات متحده در جنگ تحمیلی و متجاوزانه صهیونیستها علیه ایران در ماه ژوئن، بخش بزرگی از توانمندیهای پدافندی خود را در دفاع از رژیم صهیونیستی مصرف کرده و حالا با کمبود موشکهای رهگیر پیشرفته مواجه است.
منابع آگاه به شبکه خبری «سیانان» گفتند که ایالات متحده در جریان جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی با ایران، حدود یکچهارم از ذخیره سامانههای رهگیری موشکی پیشرفته خود از نوع «تاد» را مصرف کرده و در حالی به مقابله با حملات پرداخته که نرخ مصرف این موشکها بسیار فراتر از ظرفیت تولید آنهاست.
دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا در میانه مذاکرات غیرمستقیم تهران-واشنگتن به حمله متجاوزانه رژیم صهیونیستی به حاکمیت ملی و تمامیت ارضی ایران چراغ سبز نشان داده و اعلام کرد که کاملا از آن حمایت میکند. او همچنین در میانه این تجاوزگری، تاسیسات اتمی ایران در اصفهان، فردو و نطنز را با جنگندههای «بی-۲» و بمبهای سنگرشکن هدف قرار داد.
ایران هم در عملیاتهای «وعده صادق ۳» و «بشارت فتح» با حمله به اهداف معینی در اراضی اشغالی و پایگاه هوایی «العدید» آمریکا در قطر به این تجاوزگری پاسخ داد.
به گفته منابعی که با سیانان گفتوگو کردند، نیروهای آمریکایی برای مقابله با بارانی از موشکهای بالستیک ایران، بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ موشک رهگیر تاد را شلیک کردند؛ رقمی که بخش قابل توجهی از موجودی این سامانههای دفاع هوایی پیشرفته آمریکا را تشکیل میدهد. ایالات متحده هفت سامانه در اختیار دارد که ۲ سامانه از آنها در این درگیری در اراضی اشغالی مورد استفاده قرار گرفت.
مصرف این حجم از موشکهای تاد در چنین بازه زمانی کوتاهی، شکافی را در شبکه دفاع موشکی آمریکا آشکار کرده و یک دارایی پرهزینه را کاهش داده است؛ آن هم در زمانی که حمایت عمومی از دفاع از رژیم صهیونیستی در آمریکا به پایینترین سطح رسیده است.
مقامات سابق پنتاگون و کارشناسان حوزه موشکی به شبکه خبری سیانان گفتهاند که این کاهش سریع ذخایر نگرانیهایی را درباره وضعیت امنیتی جهانی ایالات متحده و توانایی آن برای بازیابی سریع این ذخایر ایجاد کرده است.
بر اساس برآوردهای بودجه وزارت دفاع ایالات متحده برای سال مالی ۲۰۲۶، آمریکا در سال گذشته تنها ۱۱ فروند موشک تاد جدید تولید کرده و انتظار میرود در سال مالی جاری تنها ۱۲ فروند دیگر تولید کند.
در پاسخ به پرسشهایی درباره موجودی سامانههای تاد و میزان مصرفشده آنها در جنگ ۱۲ روزه، «کینگزلی ویلسون» سخنگوی پنتاگون مدعی شد: «ارتش ایالات متحده در قویترین وضعیت خود قرار دارد و برای اجرای هر مأموریتی در هر زمان، در هر نقطه از جهان، آنچه لازم دارد را در اختیار دارد.»
سخگوی پنتاگون برای اثبات توانمندیهای نظامی ایالات متحده به حملات این کشور به تاسیسات هستهای ایران اشاره کرد. با این حال، سیانان گزارش داد که ارزیابیهای اولیه اطلاعاتی نشان دادهاند حملات ایالات متحده به تأسیسات هستهای ایران، اجزای اصلی این برنامه را نابود نکرده و احتمالاً تنها چند ماه آن را به تأخیر انداخته است.
یکی از مقامات پنتاگون به دلیل نگرانیهای امنیتی از ارائه اطلاعات درباره موجودی موشکهای تاد خودداری کرد، اما گفت که این وزارتخانه همچنان آماده پاسخگویی به هرگونه تهدید است. با این حال، سیانان مینویسد: «با وجود استفاده گسترده از سامانههای تاد برای مقابله با حملات ایران در جریان این جنگ، دهها موشک ایرانی همچنان به اسرائیل اصابت کردند.»
به گزارش سیانان، میزان موفقیت ایران در اصابت موشکها در طول جنگ رفتهرفته افزایش یافت و به یکی از شدیدترین آسیبهایی منجر شد که رژیم صهیونیستی در دهههای اخیر تجربه کرده است.
به اذعان رسانه آمریکایی، شهرهایی چون تلآویو دچار خسارات گستردهای شدند؛ برخی ساختمانها بهطور کامل ویران شدند، مراکز نظامی حساس هدف قرار گرفتند، بخشهایی از شبکه برق از کار افتاد و ۲۹ نفر کشته شدند. سازمان امور مالیاتی رژیم صهیونیتسی در پایان ماه ژوئن تخمین زد که این جنگ حداقل ۱.۸ میلیارد دلار خسارت برای این رژیم به همراه داشته و احتمال افزایش این رقم وجود دارد.
سامانه تاد یک سامانه متحرک است که قادر به شناسایی و نابودی موشکهای بالستیک کوتاهبرد، میانبرد و میانبرد توسعهیافته، هم درون جو و هم خارج از جو زمین، در مرحله نهایی پرواز آنهاست. هر سامانه شامل ۹۵ سرباز آمریکایی، ۶ پرتابگر و ۴۸ موشک رهگیر است. این موشکها توسط شرکت لاکهید مارتین تولید میشوند و طبق بودجه آژانس دفاع موشکی ایالات متحده برای سال ۲۰۲۵، هر فروند آنها حدود ۱۲.۷ میلیون دلار هزینه دارد.
ایالات متحده قصد دارد در سال آینده ۳۷ موشک تاد دیگر خریداری کند. این هزینه در بخشی از بودجه جدید دولت، موسوم به «لایحه بزرگ و زیبا» که از سوی رئیسجمهور آمریکا پیشنهاد شده، تأمین خواهد شد. یک مقام وزارت دفاع آمریکا گفت که بودجه سال ۲۰۲۶ «تأمین مالی پایگاه صنعتی دفاعی را در اولویت قرار داده؛ پایگاهی که دارایی راهبردی اصلی برای فناوری، تجهیزات و تدارکات نظامی کشور محسوب میشود.»
با این حال، کارشناسان و مقامات سابق دفاعی هشدار میدهند که لازم است میزان تولید بهطور قابل توجهی افزایش یابد تا این کمبود جبران شود. مقامهای دفاعی آمریکا نسبت به کاهش ذخایر موشکهای رهگیر پیشرفته و مصرف بیسابقه آنها در جنگ اخیر با ایران هشدار دادند.
یکی از کارشناسان پدافند موشکی که هزینههای دولت آمریکا در این حوزه را پیگیری میکند، گفت: «مهم است که سطح تعهد و میزان هزینهکرد ایالات متحده در دفاع از اسرائیل را به رسمیت بشناسیم. گزارشها درباره مصرف موشکهای تاد نگرانکننده است. اینطور نیست که آمریکا بتواند چنین روندی را برای مدت طولانی ادامه دهد.»
وی افزود: «این اقدام، تعهدی جدی به متحد اسرائیلی ما بود، اما ظرفیت پدافند موشکی و تعداد موجود موشکهای تاد قطعاً جای نگرانی دارد، چرا که این سامانه یکی از منابع بسیار محدود آمریکاست.»
یک افسر ارشد بازنشسته ارتش آمریکا که نخواست نامش فاش شود نیز گفت که حدود ۲۵ درصد از کل موجودی سامانههای تاد توسط نیروهای آمریکایی در جنگ متجاوزانه رژیم صهیونیستی علیه ایران مصرف شده است. او اضافه کرد: «وزارت دفاع در حال بازنگری در سطح ذخایر مهمات راهبردی برای شرایط جنگی است و تلاش دارد ظرفیت تولید سالانه را بهطور چشمگیری افزایش دهد؛ اقدامی که مدتهاست باید انجام میشد.»
به گفته چهار مقام پیشین ارشد وزارت دفاع آمریکا، نگرانی درباره کمبود ذخایر موشکهای رهگیر پیش از جنگ ۱۲ روزه نیز وجود داشته و شدیدترین مشکل، در مورد موشکهای پیشرفتهای است که برای بازدارندگی در برابر چین حیاتی به شمار میروند.
یکی از این مقامات سابق، که در سال گذشته از سمت خود کنار رفته، گفت: «بدون آنکه بخواهم عددی ارائه دهم، باید بگویم از پایین بودن سطح آمادگی در برخی موارد متعجب شدم. ذخایر در حال کاهشاند. ما به تعداد بیشتری نیاز داریم. و به سرعت بیشتری نسبت به روند فعلی ساخت آنها نیازمندیم.»
«مارا کارلین»، معاون سابق وزیر دفاع آمریکا در امور راهبرد، طرحها و قابلیتها در دولت «جو بایدن» گفت: «پدافند هوایی در همه عرصههای بزرگ نظامی جهان در حال حاضر موضوعی حیاتی است. اما نه سامانههای کافی در دست داریم، نه موشکهای کافی، نه ظرفیت تولید کافی و نه نیروی انسانی کافی برای این حوزه. ما با پدیدهای مواجه هستیم که هم اهمیت فوقالعاده دارد و هم در عین حال، با کمبود شدید منابع روبهروست.»