آشتی‌کنان پارچه‌ای
همشهری آنلاین_ مسعود میر: جشنواره در پنج بخش لباس کاربردی، لباس مفهومی، کیف و کفش، زیورآلات و طراحی پارچه در حالی در مجموعه فرهنگی هنری آسمان فرهنگستان هنر برگزار شد که در مرحله نهایی حدود ۱۵۰ اثر از ۹۶ هنرمند به مرحله بازدید علاقه مندان رسید.
اثر: لباس
شاید خیلی ها بگویند که با توجه به برگزاری سیزده دوره از جشنواره مد و لباس، چرا نبض بازار پوشاک ایران و البته مد کشور در دست تپش های خلاقانه به نمایش درآمده در جشنواره نیست. جواب این سوال را از زبان مشاور هنری جشنواره بخوانید: «آنچه جریان و روند و شمایل لباس مردمان را تغییر می‌دهد، حکایت تولید است و تولید هم در عرصه ای به نتیجه می رسد که تقاضا داشته باشد. صنعت پوشاک ایران مثل همه جای دنیا ابزارهای تولیدی دارد ولی جشنواره مد و لباس نه عرصه ای برای تولید انبوه بلکه اتمسفری است برای هوای مطبوع. به عبارتی قرار نیست در این جشنواره محصول خرید و فروش یا محصولی برای تولید انبوه برگزیده شود بلکه قرار است پوشاک بعنوان یک اثر هنری برای ایده دادن و الهام بخش بودن به حرفه ای های این صنعت به نمایش گذاشته شود.»
شریف رضوی در واقع به زبان ساده توضیح می دهد که برخی وعده ها در ادوار گذشته مبنی بر صنعتی سازی و تولید انبوه اثار نمایشگاه اصلا منطقی نبوده و البته هیچگاه هم به نتیجه نرسیده است.
استدلالش هم بسیار منطقی است که می گوید: «تولید با مد دو صنعت متفاوت است.»
بیو اینستا و cfda آمریکا
شعارهای الکی و وعده های دولتی را باید کنار بگذاریم. واقعیت این است که در صنایع خلاق نیاز به ستاره سازی وجود دارد. پوشاک و مد از این قاعده مستثنا نیستند و این در حالی است که به لفظ و زبان هر فرد می تواند در بیوی اینستاگرام خودش بنویسد طراح مد و لباس اما در همین جمع خاص که برای شرکت و بازدید از جشنواره مد و لباس دور هم جمع می شوند هم کسی بهترین طراحان لباس مملکت را نمی شناسد. تمام آنچه به حوزه مد و لباس مربوط می شود در مجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد به یک کارگروه سپرده شده و عرصه وسیع تنوع فعالی تها و نظارت ها بیش از هر چیز ایجاب می کند که این کارگروه بدل به معاونت یا لااقل نهاد قدرتمند تر شود.
CFDA یا همان شورای طراحان مد آمریکا با تعداد اعضای محدود اما با قدرت بسیار بالا عملا کنترل بخش مهمی از بازار پوشاک دنیا را در اختیار دارد اما به قول برگزارکنندگان این دوره از جشنواره مد و لباس، بدلیل مسایل ساده ای که در ادوار گذشته بوجود آمده بسیاری از فعالان مهم این حوزه سالها با جشنواره قهر بوده اند و در حالیکه جشنواره سیزدهم مد و لباس بهمن گذشته برگزار نشد و به خرداد ماه امسال رسید فقط و فقط آشتی و وفاق مدنظر برگزارکنندگان است.
حکایت موسیقی پاپ، قصه مد و لباس
«سالها برگزاری جشنواره مد و لباس در دولت های مختلف مانند انجام مناسکی فرمایشی بوده است. جوایز به طرح ها داده شده و نه به طراح ها و نگاه ایدئولوژیک و بسیار سلیقه ای به موضوع پوشاک حاکم بوده است. امسال با توجه به برگزاری جشنواره مد و لباس فجر با تاخیر و اینکه در بهمن ماه هم جشنواره چهاردهم به سامان خواهد رسید بناسب تا حدودی ایرادات رفع شود ولی باز هم تاکید می کنم که این آغاز یک روند است.» شریف رضوی مشاور هنری جشنواره با یک مثال حرف هایش را پی می گیرد: «مد و لباس در ایران درست شبیه موسیقی پاپ در دهه هفتاد است. تا آن زمان بدلیل محدودیت های عجیب داخلی تنها صدای موسیقی پاپ، از ینگه دنیا و توسط لس انجلس ها به گوش می رسید اما با تدبیر مسوولان و اجازه فعالیت هنرمندان پاپ داخل کشور، ورق برگشت. حالا در حوزه مد و لباس هم نیاز به این همراهی و واقعیت پذیری وجود دارد.»
